Μπετό

Πιάτο ανάγκης σίγουρα, αν καθόλου «φτωχικό». Καθόλου, «έλεγκαντ» επίσης. Την κάνει καλά την δουλειά του όμως: προσφέρει κορεσμό, είναι πλούσιο σε βιταμίνες, έχει το απαραίτητο για το εδώ κλίμα λίπος, και, πρωτίστως, προσφέρει γευστική ένταση και μια ιδιαίτερη «grunge» «αγριάδα» που ανεβάζει την ψυχολογία εκ των έσω. Εξού και «μπετό»: τραχύ, βαρύ, «άφτιαχτο» και, ενίοτε, απαραίτητο.

Πριν περιγράψω το πιάτο, ιδού το context: Επαγγελματικό ταξίδι στον αφιλόξενο, αλλά και γοητευτικό, Νορβηγικό Βορά―στα όρια του αρκτικού κύκλου· λαχανικά και μπαχαρικά εδώ είναι δυσεύρετα, κακής ποιότητας και, όπως και κάθε τι σε αυτή την χώρα, αδιανόητα ακριβά· η ανάγκη για κάτι που να ξεφεύγει από το knekkebrød με τυρί, ή μακαρόνια με σάλτσα κονσέρβα, ή πατατοσαλάτα, αλλά και για αρκετά φθηνότερο από τις τοπικές λιχουδιές (τάρανδοι, άλκες, φάλαινες, άγριοι σολωμοί, κλπ), και η ανάγκη να ξεφύγω από την έντονη πλήξη, οπλίζουν το χέρι μου και με οδηγούν σε γαστρονομικούς αυτοσχεδιασμούς και ακρότητες.

Το πιάτο: σοτάρισα σε ελάχιστο ελαιόλαδο κομμάτια βοδινής αντρεκότ, πολύχρωμες πιπεριές κομμένες ζουλιέν, φρέσκες ολόκληρες κανθαρέλες, χοντρό πιπέρι και αλάτι· έσβησα με μπόλικη τοπική μπίρα πιλς και άφησα να βράσουν σε μέτρια φωτιά σε σκεπασμένη κατσαρόλα· πρόσθεσα φρέσκα μακαρόνια αβγού και άφησα μέχρι να πιουν την μπίρα· σέρβιρα στο πιάτο, έριξα μια ιδέα βούτυρο να λιώσει, λίγο ακόμα ελαιόλαδο μια γεναία δόση μαριναρισμένα φύκια watame· ένα τελευταίο ράντισμα με λίγη σάλτσα σόγιας και τέλος.

υλικά
βοδινή αντρεκότ
πολύχρωμες πιπεριές
κανθαρέλες φρέσκες
χοντρό μαύρο πιπέρι
αλάτι
μπίρα πιλς
φρέσκα μακαρόνια από αβγό
ελάχιστο βούτυρο
λίγο ελαιόλαδο
φύκια watame
σάλτσα σόγιας