Δείπνο Βρυκολάκων

Κατά την διάρκεια παραμονής στην Αθήνα δέχτηκα επίσκεψη από έναν φίλο ο οποίος ήρθε με εκλεκτά υλικά αλλά και εξίσου εκλεκτές ιδέες. Δείπνο Βρυκολάκων λοιπόν, όχι επειδή είμαστε βρυκόλακες, αλλά λόγω της ιδιαίτερης του ενέργειας:  Τραχιές, γήινες, ξυλώδεις γεύσεις και βαριά, μεστά αρώματα, που παραπέμπουν σε σκοτεινές Καρπάθιες οντότητες με περίτεχνες ρόμπες και άγρια ένστικτα. Το δείπνο σερβίρεται απαραίτητα σε φθαρμένο ξύλινο τραπέζι.

Έφερε λοιπόν μισό κιλό αρνί γάλακτος (προερχόμενο από γνωστό του βοσκό και μεγαλωμένο σε ιδανικές συνθήκες το οποίο είχε ήδη τεμαχίσει και μαρινάρει για 24 ώρες στο ψυγείο σε λάδι, σκόρδο, φρέσκο πιπέρι και δεντρολίβανο. Ρίξαμε το κρέας με την μαρινάδα (αφού πρώτα αφαιρέσαμε το σκόρδο) σε μια κατσαρόλα που την είχαμε αφήσει να κάψει και αφήσαμε να τσιγαριστεί καλά. Σβήσαμε με κονιάκ (με μπράντι βασικά), προσθέσαμε 2 κουταλιές της σούπας μέλι και λίγο νερό (ζεστό νερό όχι κρύο γιατί θα έσφιγγε το κρέας) και αφήσαμε μερικά λεπτά να ψηθεί το κρέας (αλλά να μην σκληρύνει πολύ). Στην συνέχεια αφαιρέσαμε το κρέας (το οποίο ήταν ελαφρώς γλασσαρισμένο λόγο του μελιού) και τα βάλαμε σε ένα πιάτο στην άκρη. Στα λιγοστά υγρά που είχαν περισσέψει στην κατσαρόλα προσθέσαμε λίγο ζεστό νερό και αφήσαμε να πάρουν μια βράση ώστε να προκύψει κάποιου είδους ζωμός.

Στην συνέχεια σε τηγανάκι τσιγαρίσαμε σε λίγο λάδι το κριθαράκι μέχρι να αρπάξει ελαφρώς. Σβήσαμε με λίγο από τον ζωμό που ετοιμάσαμε ανακατεύοντας συνεχώς για να μην κολλήσει και επαναλάβαμε την διαδικασία αρκετές φορές μέχρι να ψηθεί το κριθαράκι (σαν να επρόκειται για ριζότο). Λίγο πριν το τέλος τρίψαμε μέσα αρκετό από ένα εξαιρετικό Ναξιώτικο τυρί που επίσης έφερε ο φίλος μου (νομίζω λέγεται μελανοτύρι). Το τυρί αυτό ήταν καλοωριμασμένο, ιδιαίτερα πικάντικο και θυμίζει κάπως παρμεζάνα, η φλούδα του ήταν καλυμμένη με διάφορα βότανα, μπαχαρικά και μούργα κρασιού. Το τρίψαμε (αλλά και το φάγαμε) μαζί με την φλούδα του. Στα πιάτα μας ανακατέψαμε το αρνί με το κριθαρώτο - το γλάσο του αρνιού έδεσα άψογα με το κριθαρώτο. Αν και το αποτέλεσμα θύμιζε γιουβέτσι στην όψη, τόσο η γεύση και η υφή ήταν πολύ διαφορετικές.

Το δείπνο περιελάμβανε επίσης ένα μεγάλο κομμάτι του εν λόγω τυριού σαν συνοδευτικό, ένα πιάτο ώριμα τοματίνια αρτυμένα με ανθό αλατιού και ένα μπουκάλι ξινόμαυρο/μερλό Νάουσας (δεν θα κάνω διαφήμιση στην μάρκα όμως..). Το δείπνο έκλεισε με μερικά κομμάτια εξαιρετικής πικρής μαύρης σοκολάτας ενός Ιταλικού οίκου (επίσης δεν θέλω να κάνω διαφήμιση) και τον αγαπημένο μου καπνό στην πίπα..

Υλικά:
500γρ αρνί γάλακτος τεμαχισμένο
Ελαιόλαδο
Αλάτι
Φρέσκο πιπέρι
δεντρολίβανο
2-3 σκελίδες σκόρδο
1 ποτηράκι κονιάκ (ή μπράντι)
2 κουταλιές της σούπας μέλι
1 ποτηράκι κριθαράκι
Ζεστό νερό
Μελανοτύρι (??) Νάξου
Τοματίνια
Καλή σοκολάτα
Κρασί
Καπνός